I jeszcze jedna, i jeszcze raz, kartka urodzinowa

Kto rozpoznaje te kwiaty, no kto? Niesamowicie mnie bawi ta monotematyczność (jest takie słowo?). Choć, gdy wycinałam po raz n-ty, do śmiechu mi nie było.

I nie ma tu zaskoczenia, kartka różni się układem i kolorami.

Ech, blogerze, problemy mi uczyniłeś tymi zmianami. Kiedyż ja się nauczę układu i pracy?

Nawet nie bardzo wiem co jeszcze napisać. Zdjecia te ładne i jasne są robione dosłownie przed chwilą, a te w nocy, z lampą itp- prawie dwa lata temu.

A na ostatek kartka dla Katarzyny. Bardzo trudno jest zrobić kartkę komuś, kto je robi sam, i to z mistrzowską pasją i precyzją. Liczy się gest, prawda?

Dobrego dnia, J.